جزئیات

جرم مزاحمت برای اطفال و بانوان

در اصطلاح مزاحمت یعنی به کسی زحمت دادن و مزاحم یعنی آزار دهنده، قطعا شما افرادی را می شناسید که زبانشان و یا کردارشان برای شما و یا افراد دیگر در جامعه و یا در محیط کار باعث آزار و اذیت است به زبان ساده افرادی که آسایش و رفاه دیگران را برهم میزنند را در عرف جامعه مزاحم تلقی می کنند.تعریف مزاحمت با توجه به فرهنگ های مختلف متفاوت است به طوری که ممکن است برخی رفتارها در کشوری به عنوان مزاحمت تلقی شود و در کشوری دیگر امری عادی تلقی شود.

به طور مثال در کشور ما هنوز هم برخی از افراد کپی غیرقانونی محصولات فرهنگی و هنری،صدای بلند در مکان های عمومی،نگاه های معنی دار و زل زدن به افراد دیگر و... را به عنوان یک مزاحمت تلقی نمی کنند در صورتی که این نوع از رفتار دقیقاا مصداق بارز نقض حقوق افراد دیگر در جامعه می باشد که بیشتر این رفتار ها متوجه زنان و اطفال می شود.

اما مقصود از تعرض و مزاحمت برای اطفال و بانوان در جامعه این است که مرتکب جرم باید با حرکات و اعمال توهین آمیز خود موجبات هتک حرمت و اذیت زن یا کودک را در جامعه فراهم کند، مثل اینکه مصرانه آنها را در معابر و اماکن عمومی تعقیب کند،یا به آن ها حرفی بزند که باعث آزار رسیدن به آن ها شود،یا به آن ها توهین و فحاشی کند،یا ضربه ای به بدن آن ها وارد کند و.. و آن فرد مزاحم با برخورد از طرف بانوان و یا اطفال همچنان به این عمل قبیح و زشت خود مصرانه ادامه دهد که این عمل مصداق بارز جرم مزاحمت برای اطفال و بانوان می باشد.

همانطور که می دانید آسیب پذیری اطفال و بانوان بسیار بیشتر از سایر افراد در جامعه است، در همین راستا قانونگذار در قانون مجازات اسلامی برای حفظ حقوق اطفال و بانوان در معابر و اماکن عمومی برابر ماده 619 قانون مجازات بخش تعزیرات می گوید: هر کس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود، یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از دو تا 6 ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد. در خصوص انجام حرکات غیر متعارف در جامعه هم قانون گذار در ماده 618 بخش تعزیرات می گوید: هر کس با هیاهو و جنجال یا حرکات غیر متعارف یا تعرض به افراد موجب اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی گردد یا مردم را از کسب و کار باز دارد به حبس از سه ماه تا یک سال و تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

مطابق اصل ۲۱ قانون اساسی دولت موظف به تضمین حقوق زن در تمام جهات می باشد. علاوه بر دولت، قوه قضائیه هم نیز مطابق اصل ۱۵۶ قانون اساسی پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت و عهده دار وظایفی می باشد. بنابراین باید توجه داشت در صورت تعرض به امنیت اجتماعی اطفال و زنان، آنان حق دارند در حداقل زمان ممکن و با نهایت سهولت به امنیت اجتماعی و عمومی دسترسی داشته باشند و مراجع و ماموران قضایی و انتظامی باید بدون وقفه و تبعیض و متناسب با تعرض و تهدیدی که متوجه آنان شده است خدمات قانونی خود را ارائه دهند.

با توجه به این که جرم مزاحمت برای اطفال و بانوان جز جرایم مهم محسوب می شود،در همین راستا جهت بازداشت موقت افرادی که ایجاد مزاحمت می کنند برای اطفال و بانوان برابر ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری از جمله مواردی که بازپرس می تواند قرار بازداشت موقت صادر کند همین آزار اذیت بانوان و اطفال می باشد به طوری که قانونگذار در بند ت ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری می گوید: ایجاد مزاحمت و آزار و اذیت بانوان و اطفال و تظاهر، قدرت نمایی و ایجاد مزاحمت برای اشخاص که به وسیله چاقو یا هر نوع اسلحه انجام شود. پس نتیجه میگیریم افرادی که به آزار و اذیت اطفال و بانوان بپردازند بازپرس می تواند سریعا قرار بازداشت موقت برای آن ها صادر کند.

اثبات این جرم همانند سایر جرایم با ادله اثبات وقوع جرم ممکن خواهد بود. در این میان اقرار فرد مرتکب و شهادت شهود از جمله مهمترین ادله‌ای است که می‌توان به آن استناد کرد. البته اقرار متهم غالبا صورت نمی‌گیرد. اما می‌توان با حضور دو شاهد اقدام به اثبات وقوع این جرم کرد. البته اگر فیلم وقوع مزاحمت نیز وجود داشته باشد، می‌تواند منجر به علم قاضی شده و قاضی بر اساس علم خود اقدام به صدور رای خواهد کرد. همچنین اگر مزاحمت منجر به ایجاد جرح شده باشد، نظریه پزشکی قانونی در تعیین میزان صدمات وارده ملاک خواهد بود.